O Biżuterii

W dwudziestym pierwszym wieku na nowo odkrywamy luksusową inwestycję znaną już w starożytności i skutecznie realizowaną od kilku tysięcy lat przez kolejne pokolenia władców i możnych tego świata. Lokatę nie wymagającą wiedzy ekonomicznej, pozbawioną ryzyka i dającą możliwość łatwego transferu kapitału w dowolne miejsce na świecie. Ekskluzywna biżuteria to nie tylko piękna ozdoba, lecz również doskonała inwestycja, która łączy w sobie gwarancję stabilnej wartości metali i kamieni szlachetnych z elitarną wartością artystyczno-kolekcjonerską dzieł sztuki.

Faktem jest, iż bez względu na wszystko, brylanty, złoto, srebro, szafiry, rubiny oraz szmaragdy zawsze utrzymują swoją realną wartość i nie ulegają inflacji. Ich cena pozostaje niezależna wobec kryzysów ekonomicznych, kursów walut czy zawirowań politycznych. Wręcz przeciwnie, w okresach niepewności, kiedy wszystkie inne składniki portfela inwestycyjnego ulegają deprecjacji, ich wartość wzrasta.

Biżuteria inwestycyjna jest pewniejsza od obligacji i bardziej realna od zamkniętej butelki wina, a co najważniejsze może z powodzeniem służyć jako dobro użytkowe, nie tracąc przy tym wartości. Sceptycy powiedzą, że zakup czystych surowców to lepsze rozwiązanie i będą mieć rację jeśli chodzi o duże inwestycje, gdyż luksusowa biżuteria to lokata dodatkowa (od kilkunastu tysięcy do miliona złotych), o którą warto wzbogacić swój portfel (najlepiej 5% jego wartości). Zamiast sztabki złota można kupić ukochanej kobiecie kolię wysadzaną brylantami, co z pewnością wprawi ją w dobry nastrój, a po latach kolia ta stanie się dobrem rodowym przekazywanym kolejnym pokoleniom. Natomiast w razie potrzeby biżuterię inwestycyjną bez trudu można zbyć na całym świecie. Dużo łatwiej też przewieźć przez granicę naszyjnik stanowiący część ubioru, niż sztabkę złota czy woreczek brylantów schowane w kieszeni.

Produkty Staviori tworzone są przez najznakomitszych mistrzów włoskiej sztuki złotniczej. Każda sztuka biżuterii wykonana jest z najwyższą precyzją, a brylanty i pozostałe kamienie osadzane są pod mikroskopem, co daje gwarancję wyjątkowej trwałości. Dzięki wysyłkowej oraz katalogowej dystrybucji poprzez wyspecjalizowanych konsultantów, nie generujemy dodatkowych kosztów i nasze ceny utrzymują się na maksymalnie niskim poziomie, co w przypadku biżuterii inwestycyjnej ma kluczowe znaczenie.

Kamienie szlachetne zawsze będą miały realną wartość, niezależnie od kryzysów ekonomicznych, przesileń historycznych lub spadku cen papierów wartościowych czy kursów walut. Stanowią one niejako odrębną, uniwersalną walutę, która nie zna granic państw.

JEDYNE SZLACHETNE

Na miano kamieni szlachetnych zasługuje zaledwie kilka najbardziej efektownych minerałów: diament, rubin, szmaragd, szafir, chryzoberyl i opal szlachetny. Kamienie mniej efektowne, o mniejszej twardości i trwałości, występujące częściej w przyrodzie, są określane mianem półszlachetnych. Należą do nich w szczególności takie minerały, jak: topaz, granat, akwamaryn, chryzolit, turkus, cyrkon, turmalin, hiacynt, spinel, ametyst, kryształ górski czy morion.

Mimo, iż od zawsze stanowiły symbol władzy i potęgi, gorączka diamentów rozpoczęła się na dobre dopiero w XIX wieku. Od tamtego czasu trwa po dziś dzień. Duże diamenty stanowią jedne z najcenniejszych klejnotów na Świecie. Największy diament znaleziony w RPA w 1905 roku miał masę 3106 karatów. Po dokonaniu podziału na 103 części i oszlifowaniu, największą z nich o wadze 530,2 karatów osadzono w berle królowej Anglii. Nosi nazwę Wielkiej Gwiazdy Afryki (Cullinan I).

NAJCENNIEJSZY

Niekwestionowanym królem kamieni szlachetnych jest diament, z greckiego zwany "Niezniszczalnym", który po odpowiednim oszlifowaniu, wydobywającym z niego piękno, staje się brylantem. Ten najcenniejszy kamień szlachetny to alotropowa odmiana węgla, wykrystalizowana w układzie regularnym. Jest to najtwardszy znany materiał na świecie - 10 stopni w skali Mosha. Diamenty przetrwały już 3 miliardy lat opierając się siłą natury. To właśnie wtedy w wyniku działania temperatury 1325°C oraz ciśnienia 50 tys. kg/cm2 - to tak, jakby wieżę Eiffla postawić na dłoni, przeobraziły się z węgla w najwspanialszy twór natury, który do końca świata będzie olśniewać nas swoim blaskiem.

INWESTYCJE W DIAMENTY

W ostatnich latach widać znaczny wzrost cen kamieni szlachetnych. Stopa zwrotu z inwestycji w kamienie szlachetne może być bardzo wysoka lub niewielka, natomiast nigdy nie przyniesie strat. Oszlifowane diamenty mogą już kosztować od kilkuset do kilkudziesięciu tysięcy dolarów za karat. Wartość kamieni szlachetnych ciągle rośnie, na co ma wpływ rosnący popyt i niewielka ich podaż. Wynika to z faktu, iż ilość naturalnych diamentów na świecie jest ograniczona, a dodatkowo nie wszystkie z nich nadają się do najdoskonalszego szlifu, który tworzy z nich brylant.

SZLACHETNA ALTERNATYWA

Wyniki tradycyjnych inwestycji kapitałowych stają się coraz bardziej niepewne, a światowe rynki już dawno przestały charakteryzować się stabilnością. To właśnie niepewność, co do koniunktury, przyczyniła się do poszukiwania alternatywnych form inwestowania, wśród których Diamenty stanowią najpewniejszą formę oszczędzania. Jest to rzeczywista lokata kapitału a nie chwilowa wirtualna wartość, zapisana w rejestrach banków, które mogą zbankrutować. Cena kamienia zależy bardziej od jego indywidualnych cech a mniej od sytuacji na rynku tych minerałów.

Należy jednak pamiętać, iż inwestycje te wymagają odpowiedniej wiedzy oraz zachowania ostrożności, a przy wyborze kamienia konieczne jest zachowanie najwyższej staranności. Fachowo doradzimy i pomożemy w zakupie wymarzonego Brylantu, a także oprawimy go dla Was w cudownej oprawie. Ponieważ zamiast trzymać kamień w sejfie, lepiej olśniewać nim wszystkich dookoła.

Kamienie szlachetne można nabyć u specjalizujących się w tej dziedzinie firm jubilerskich. Tylko takie kupowanie diamentów praktycznie nie niesie za sobą ryzyka oszustwa, tym bardziej jeśli do kamienia dołączany jest międzynarodowy certyfikat jednego z trzech najważniejszych na świecie laboratoriów gemmologicznych (HRD, IGI oraz GIA). Certyfikaty te są rozpoznawalne na całym świecie, a Brylanty poświadczone nimi mogą być nawet kilkukrotnie droższe od tych bez certyfikatu. Staviori dokłada wszelkich starań aby kamienie wykorzystywane przy produkcji biżuterii były najwyższej jakości, a ich pochodzenie zgodne z wymogami ONZ - z krajów wolnych od konfliktów zbrojnych.

JAK OCENIAĆ ?

Na wartość obrobionych diamentów, w tym tych o szlifie okrągłym czyli brylantów, bezpośredni wpływ mają następujące cztery czynniki: masa, czystość, barwa, szlif – określane są z angielska mianem,4C”: carat, clarity, colour, cut.
Szlif brylantowy uznawany jest za szczyt osiągnięć mistrzów tego zawodu. Cechy szlifu brylantowego to 58 powierzchni (określanych mianem faset – inaczej ścianek, których jest 56, pozostałe dwie powierzchnie to tafla i kolet). Kolejne cechy to okrągła rondysta, oraz co najmniej 32 fasetki i tafla w górnej części, jak również co najmniej 24 fasetki (i niekiedy kolet, tzn. spłaszczony szpic) w dolnej części. Diamenty oszlifowane w innych kształtach fachowo to już nie brylanty, a oszlifowane diamenty w kształcie np. bagiety, princessy czy gruszki.
Im większy kamień, tym wyższa cena za jednostkę masy tzw karat (1 kt to 0,2g). Cena jednego karata diamentu o masie 1,00ct jest Średnio trzy razy wyższa niż diamentu o masie ok. 0,30ct takiego samego koloru, czystości i szlifu. Z uwagi na barwę diamenty dzieli się na klasy od D do Z. Najdroższe są bezbarwne (od D do I), a żółte oznaczane są literami od J do Z. Ceny żółtych diamentów są nawet kilkakrotnie niższe niż tych bezbarwnych. Spotkać można także inne odcienie: niebieski, zielony, różowy, brązowy i czarny.
Czystość diamentów określa się na podstawie ilości mikroskopijnych inkluzji będących wewnętrzną cechą kamieni szlachetnych. Powstały one w procesie ich formowania, setki milionów lat temu. Określenie klasy czystości kamienia odbywa się przy jego wielokrotnym powiększeniu. Im mniej inkluzji, tym brylant cenniejszy. Idealnie czyste brylanty występują niezwykle rzadko i są określane jako IF (internally flawless) lub LC (loupe clean) co oznacza, że przy maksymalnym powiększeniu pod lupą nie dostrzeżemy żadnych zanieczyszczeń. Zaś na końcu skali znajdują się kamienie określane jako I3 lub P3 czyli bardzo zanieczyszczone, gdzie duża ilość czarnych inkluzji jest widoczna gołym okiem. Szczególnie dużym zainteresowaniem Klientów cieszą się kamienie, które w kryterium określającym czystość, mieszczą się w przedziale SI – małe inkluzje (zazwyczaj w połączeniu z barwą H). W przypadku czystości oznaczonej symbolem Si1 inkluzje nie są już dostrzegalne gołym okiem.

Diament to najrzadziej spotykany minerał w przyrodzie. Najlepsze pochodzą z Angoli, Namibii i Rosji. Surowe są matowe, bez połysku. Dopiero odpowiedni szlif wydobywa z nich życie, żar i ogień. Jedynie najlepszy szlifierz potrafi nadać diamentowi taki kształt, aby wnikające do jego wnętrza światło, po odbiciu się od jego ścian, mogło być wyemitowane w wiązce pełnej refleksów i kolorów, podobnych do tęczy.

MASA (Carat)

Masa diamentów podawana jest w karatach. Jeden karat to 0,2 grama. Karat to jednostka, która dzieli się na 100 punktów, więc np. 10 punktowy brylant będzie miał masę 1/10 karata, oznaczaną z reguły jako 0,10 ct.

CZYSTOŚĆ (Clarity)

Wszystkie diamenty noszą ślady swojego wielowiekowego rozwoju. Mikroskopijne inkluzje, zwane także „wrostkami” stanowią nieodłączną cechę kamieni szlachetnych. Skala czystości odzwierciedla wielkość, ilość oraz umiejscowienie zanieczyszczeń w kamieniu widocznych pod 10 krotnym powiększeniem. Najlepsze i zarazem najrzadsze diamenty określa się jako czyste pod lupą. Jednakże kamienie, w których inkluzje pozostają niewidoczne dla gołego oka są również uznawane za bardzo cenne.

BARWA (Colour)

Większość diamentów posiada delikatne, żółtawe lub brązowawe zabarwienie. Barwę określa się według specjalnej skali przy użyciu serii kamieni porównawczych,. Im bielszy diament, tym większa jest jego wartość. Wyjątek stanowić mogą kamienie o bardzo intensywnych kolorach: różowe, błękitne, żółte... Określenie: barwa fantazyjna, używane jest w stosunku do kamieni, których barwa jest naturalna, nieosiągnięta drogą technologii sztucznego barwienia.

SZLIF (Cut)

Brylant to diament o szlifie brylantowym inaczej okrągłym. Diamenty o innych szlifach określamy adekwatnie do ich kształtu jako diament o szlifie szmaragdowym, owal, markiza, gruszka, serce, princessa. Jakość szlifu brylantu ma decydujący wpływ na jego blask. Powinien on wydobywać z kamienia jak najlepsze walory estetyczne. Pełny szlif składa się z 58 powierzchni (56 faset, tafli i koletu). Zły szlif powoduje spadek wartości brylantu nawet o połowę. Ocena szlifu jest najtrudniejszą częścią procesu wyceny kamienia i jednocześnie najważniejszą, gdyż to właśnie szlif ukazuje drzemiące w diamencie piękno.

SZAFIR

Szafir jest odmianą korundu, najtwardszego po brylancie kamienia występującego w naturze. Najczęściej niebieski, ale spotkać można także kamienie w innych barwach - we wszystkich z wyjątkiem czerwonej. Kolor niebieski zawdzięcza domieszkom żelaza lub tytanu. W niektórych odmianach szafira występuje zjawisko asteryzmu, spowodowane obecnością drobnych inkluzji. Najbardziej cenione są szafiry o barwie bławatka, zwanej również błękitem kaszmirskim - pochodzące z Kaszmiru, Birmy i Tajlandii. Kamienie ze Sri Lanki mają barwę jaśniejszą, natomiast australijskie są ciemniejsze, często o odcieniu zielonkawym. Szafirom najczęściej nadaje się szlif brylantowy lub schodkowy. W przypadku ciemnych kamieni, dla podkreślenia ich przezroczystości, stosuje się szlify płaskie. Szafiry gwiaździste szlifuje się nadając im formę kaboszonu.

RUBIN

Rubin jest odmianą korundu. Ma barwę od jasnoczerwonej do niemal fioletowo - czerwonej. Kolor zawdzięcza domieszce chromu. Podobnie jak w szafirze, również w tym kamieniu szlachetnym występuje zjawisko asteryzmu. Rubinom nadaje się takie same rodzaje szlifów, jak w przypadku szafirów. Najcenniejsze są rubiny czerwone z lekkim odcieniem niebieskawym. Barwa ta jest charakterystyczna dla rubinów pochodzących z Birmy. Natomiast kamienie ze Sri Lanki są zazwyczaj jaśniejsze i mają brunatny odcień spowodowany domieszką chromu i żelaza. Rubiny są od dawna bardzo cenione. Piękne, duże kamienie mogą być znacznie droższe od diamentów. Rubiny występują w Birmie, Sri Lance, Tajlandii, Tanzanii i w Afganistanie.

SZMARAGD

Szmaragd to zielona, najcenniejsza odmiana berylu. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego smaragdus - zielony. Poza diamentem, szafirem i rubinem szmaragd jest jednym z najtrwalszych materiałów znanych ludzkości. Najczęściej jasnozielony lub ciemnozielony, rzadziej trawiastozielony. Kolor zawdzięcza domieszce chromu, a także wanadu. Od jakości kamieni, ich pięknej barwy oraz doskonałej, pozbawionej zmętnień przezroczystości zależy ocena wartości szmaragdu. Najwyżej cenione są szmaragdy ciemnozielone, bez jakichkolwiek spękań i zmętnień. Duże, pozbawione skaz kamienie bywają cenniejsze od diamentów. Szmaragdy stanowiły ozdobę skarbców królewskich. Szlifuje się je, stosując odmianę szlifu schodkowego - zwaną szmaragdowym - a także szlifami: brylantowym, gwiaździstym lub mieszanym. Do XIX wieku na światowym rynku dominowały szmaragdy kolumbijskie. Później odkryto ich złoża na Uralu, w USA, Austrii, w Afryce Południowej, Indiach i Zimbabwe.

BIŻUTERIA ZŁOTA

Najstarsza biżuteria ze złota liczy około 6 tysięcy lat. Za 6 tysięcy lat nasza też będzie w tym wieku! W XVI i XVII wieku nastąpił rozkwit złotnictwa, w całej Europie wytwarzano klejnoty posiadające podobny styl. Nasze wzornictwo jest jedyne i niepowtarzalne.

CO WARTO WIEDZIEĆ ?

Złoto jest metalem dość miękkim, dlatego stosuje się jego stopy z innymi metalami, m.in. srebrem, cynkiem, miedzią, palladem. Utwardzają one złoto, a także zmieniają jego zabarwienie lub wygładzają powierzchnię. Próba jubilerska informuje z dokładnością do 0,001 o stosunku masy metalu szlachetnego do całkowitej masy stopu. Na przykład próba złota 0,585 oznacza, że w 1000 jednostek masy tego stopu, 585 stanowi czyste złoto. Do początku XX wieku próbę złota wyrażano najczęściej w karatach. Według tego systemu oznaczania, złoto próby 0,585 to inaczej złoto 14-karatowe (dawniej używano także określenia "złoto próby trzeciej"). Odpowiednio, złoto próby 0,750 to inaczej złoto 18-karatowe, a próby 0,333 to złoto 8-karatowe. Czyste złoto teoretycznie posiada próbę 1000/1000. Jednak ze względu na to, że całkowite oczyszczenie złota nie jest możliwe - w praktyce najwyższą próbą złota jest próba 0,999. Kruszec tej próby uznaje się za czyste, 24-karatowe złoto.

Kolor złota natomiast nie ma żadnego wpływu na jego cenę i jest tylko i wyłącznie zabiegiem kolorystycznym polegającym na zwiększeniu domieszki metalu koloryzującego w stosunku do innych metali w stopie. Np. w białym złocie jest proporcjonalnie więcej srebra i palladu niż miedzi. Najbardziej popularne kolory złota to żółty, biały, różowy i czerwony.

Zgodnie z obowiązującym prawem, wyroby z platyny, ze złota i srebra oferowane Klientowi muszą mieć wybitą przez Urząd Probierczy odpowiednią cechę probierczą. Zawarte są w niej informacje o rodzaju metalu szlachetnego z którego wykonany jest wyrób (mówi o tym odpowiedni symbol graficzny) oraz o próbie, czyli zawartości metalu szlachetnego w 1000 jednostkach wyrobu. Odpowiednia litera informuje także o miejscu cechowania wyrobu, na przykład - P - oznacza Urząd Probierczy w Poznaniu. Wyroby z platyny lub ze złota o masie mniejszej niż jeden gram oraz wyroby ze srebra o masie mniejszej niż pięć gramów w sztuce - nie podlegają obowiązkowi cechowania. Odstępuje się także od cechowania delikatnych wyrobów jubilerskich o większej masie, w przypadku gdy wybicie cechy probierczej może je uszkodzić. Wyroby takie powinny mieć odpowiedni certyfikat, zawierający informacje odpowiadające właściwej dla tego wyrobu, cesze probierczej. Zdarza się, że są one także ocechowane poprzez wykonanie odpowiedniego graweru laserem.

BIŻUTERIA SREBRNA

Najstarsza znana ludziom biżuteria pochodzi sprzed około 22 tysięcy lat. Nasza biżuteria pochodzi z XXI wieku! W zamierzchłych czasach biżuteria oprócz funkcji użytkowej i dekoracyjnej była również narzędziem czarów. Czyli dokładnie tak jak dziś. Nasza biżuteria zaczaruje Twój świat.

CO WARTO WIEDZIEĆ ?

Srebro jest niezwykle plastycznym metalem (nieco twardszym od złota), z lśniącym połyskiem, dającym się łatwo polerować. Posiada największą z wszystkich metali przewodność elektryczną. Czyste srebro posiada największą przewodność cieplną, najjaśniejszą barwę i największy współczynnik odbicia światła. Było znane już w starożytności i przez lata cenione jako metal szlachetny, używane jako waluta, oraz przede wszystkim do produkcji biżuterii. Po dziś dzień króluje w sztuce jubilerskiej przyjmując najbardziej fantazyjne i niezwykłe kształty.

Jedyną dostępną na polskim rynku próbą srebra jest 0,925 co oznacza, że w 1000 jednostek masy stopu, 925 stanowi czyste srebro. Dzięki stosunkowo niskiej cenie w porównaniu ze złotem czy platyną pozostaje najpopularniejszym surowcem do wytwarzania biżuterii. Natomiast dzięki swoim właściwościom przyjmuje najrozmaitsze formy i doskonale komponuje się z wszelkiego rodzaju koralami, cyrkoniami, kamieniami kolorowymi oraz emalią. Może być również złocone lub rodowane.

Rodowanie polega na pokryciu innego metalu warstwą rodu. Rod jest bardzo rzadko występującym w przyrodzie pierwiastkiem. Jest srebrno szarym metalem szlachetnym, odpornym na działanie wody, powietrza i kwasów, dzięki czemu biżuteria nim pokryta długo pozostaje niezmieniona. Rodem pokrywa się złoto oraz srebro aby zwiększyć twardość, wzmocnić połysk i uodpornić na działanie czynników atmosferycznych, jak również aby podkreślić i utrzymać jasną biel białego złota. Niestety po kilku latach regularnego noszenia biżuterii rod może zacząć się ścierać, wówczas warto pokryć biżuterię nową warstwą tego szlachetnego metalu w renomowanej pracowni złotniczej.

PIERŚCIONEK ZARĘCZYNOWY

Rzymski zwyczaj ofiarowywania pierścionka zaręczynowego jako gwarancji dopełnienia kontraktu małżeńskiego został usankcjonowany przez Kościół, a następnie, na początku XIII wieku, spopularyzowany. Średniowieczni Włosi uszanowali diament jako symbol przy zaręczynach mówiący o zgodzie między mężem a żoną.

Idealnym pierścionkiem zaręczynowym jest jedno kamieniowy pierścionek z diamentem o szlifie brylantowym. Klasyczny wzór takiego pierścionka to tzw. chaton, o prostej, czystej formie, z jednym kamieniem o dowolnej masie, osadzonym w delikatnym koszyczku.

Idealny brylant na zaręczyny to ten, który najlepiej spełnia oczekiwania osoby kupującej lub tej, której ma być ofiarowany. Ważny jest dobór odpowiedniej charakterystyki kamienia, zawierającej się w kryteriach zasady 4C. "Złotym środkiem" pomiędzy masą kamienia a jego jakością są Brylanty o barwie H (biel) i czystości Si (małe inkluzje niedostrzegalne gołym okiem) W danej grupie cenowej masa kamienia jest duża przy stosunkowo wysokiej jakości.

ROZMIAR

Najbardziej typowy rozmiar pierścionka zaręczynowego i damskiej obrączki to 14 (obie nosimy na palcu serdecznym), z kolei męskiej obrączki to 22. Miarka Staviori prezentuje typowe rozmiary pierścionków w przeliczeniu na średnicę lub obwód palca.

UWAGA! Prosimy pamiętać, iż pomiary domowymi sposobami zawsze będą szacunkowe i nie dają 100% gwarancji doboru odpowiedniego rozmiaru pierścionka. Jedynym pewnym pomiarem jest zmierzenie palca na specjalnej miarce jubilerskiej. Prosimy pytać u naszych Konsultantów.

Standardowo Staviori oferuje rozmiary pierścionków od 10 do 18.

W przypadku niestandardowych rozmiarów prosimy o kontakt w celu ustalenia ceny oraz terminu realizacji.

JAK OKREŚLIĆ ROZMIAR PIERŚCIONKA?

1. Zmierzyć średnicę wewnętrzną innego pierścionka, który pasuje na dany palec. Następnie odczytać rozmiar z tabeli, odpowiadający średnicy z naszego pomiaru.

2. Zmierzyć obwód palca, na którym będzie noszony pierścionek. Następnie odczytać rozmiar z tabeli, odpowiadający obwodowi z naszego pomiaru.

Prosimy pamiętać, że rozmiary podaje się co do dziesiętnych milimetra, a różnica o jeden rozmiar może być praktycznie nie odczuwalna i mieści się w granicach błędu pomiarowego.

W każdym asortymencie biżuterii istnieją najbardziej typowe, najczęściej poszukiwane rozmiary, a są to:
Damski łańcuszek - długość: 45 cm (oraz 42 i 50 cm)
Damski naszyjnik - długość: 42 cm
Damska bransoletka - długość: 19 cm (oraz 18 i 21 cm)
Męski łańcuszek - długość: 55 cm (oraz 50 i 60 cm)
Męska bransoletka - długość: 21 - 23 cm

Z SZACUNKIEM DO BIŻUTERII

Autentyczna biżuteria ze złota i srebra, a w szczególności z kamieniami szlachetnymi jest jak sukienka od Chanel, zatem traktuj ją z taktem.

Kamienie szlachetne i naturalne oraz perły, które zdobią biżuterię są szczególnie narażone na wypadanie, pękanie, ukruszenie na skutek uderzenia, ściśnięcia, zdepnięcia, zahaczenia, a także inne uszkodzenia powstałe w konsekwencji różnych zdarzeń losowych. Biżuterię należy zdejmować przed rozpoczęciem prac domowych, przed pójściem spać, przed przystąpieniem do uprawiania sportów i innych zajęć, podczas których może ona ulec uszkodzeniu.

Podczas użytkowania cienkich, delikatnych łańcuszków, należy zachować dużą ostrożność. Przy najmniejszym zahaczeniu mogą one ulec zerwaniu lub zdeformowaniu, także podczas snu. Po zdjęciu łańcuszka nie należy go zginać ani zbyt ciasno zwijać, gdyż może to spowodować jego trwałe odkształcenie lub załamanie.

JAK DBAĆ O BIŻUTERIĘ ?

1. Piękno biżuterii jest trwałe, ale zarazem delikatne i kruche. Tylko dzięki przestrzeganiu odpowiednich zaleceń, biżuteria będzie Państwa cieszyć swoim blaskiem przez długi czas. Większości wzorów biżuterii szkodzi na przykład bezpośredni kontakt z wodą, zarówno z kranu, jak i z wodą morską, czy z innych akwenów. Zawarte w niej składniki mogą wpływać na wygląd biżuterii: może ona tracić połysk, ulegać przebarwieniom. Dotyczy to w szczególności pereł i masy perłowej, która jest delikatna i wrażliwa. Zamoczenie biżuterii z markazytami, może spowodować ich wypadanie. Każdy rodzaj biżuterii należy zdejmować przed kąpielą czy myciem naczyń.

2. Składniki detergentów używanych w kuchni oraz łazience, a także kosmetyków: lakierów, dezodorantów i perfum, mogą być przyczyną przebarwień biżuterii lub skóry w miejscu jej kontaktu z biżuterią. W większości przypadków, biżuteria nie jest wykonywana z czystego kruszcu, ale z jego stopów, które reagują z wieloma różnymi substancjami. Środki chemiczne mogą szkodzić również elementom biżuterii wykonanym z kamieni naturalnych lub pochodzenia organicznego (perły, bursztyn), powodując ich matowienie lub rozwarstwianie. Dlatego należy chronić biżuterię przed bezpośrednim z nimi kontaktem, na przykład poprzez stosowanie kosmetyków przed założeniem biżuterii.

3. Bardzo ważne jest właściwe przechowywanie biżuterii. Każda jej sztuka powinna być zawinięta w miękką szmatkę i szczelnie zamknięta w osobnym woreczku. Dzięki temu nie będzie ona narażona na uszkodzenie, zakurzenie itp. Dobrym miejscem na przechowywanie biżuterii są specjalne szkatułki, oferowane w sklepach jubilerskich. Zaleca się, by co pewien czas oddawać biżuterię do fachowej pielęgnacji.

4. Należy unikać sytuacji, kiedy powierzchnie wzorów biżuterii wykończonych w technologiach diamentowania, satynowania, pozłacania, rodowania lub patynowania - które tworzą tylko cienką zewnętrzną warstwę wyrobu - są narażone na ścieranie się, gdyż ich struktura może ulec trwałemu uszkodzeniu lub starciu.

5. Najlepszym zabiegiem pielęgnacyjnym jest systematyczne oczyszczanie biżuterii z kurzu. Zaleca się stosowanie specjalnej chusteczki do pielęgnacji biżuterii. Nie należy samodzielnie czyścić biżuterii, która jest już mocno zabrudzona - zwłaszcza przy użyciu środków czyszczących i polerujących. Co pewien czas należy oddawać biżuterię do jubilera, do profesjonalnej pielęgnacji.